Ludwik Walenty Nast II, Cukiernica skrzynkowa, Warszawa

POLITYKA COOKIES

Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookie. Przeczytaj więcej

Cart  

Brak produktów

Razem

Koszyk Realizuj zamówienie

Oferta/Srebra/Cukiernica skrzynkowa, Warszawa

Ludwik Walenty Nast II, akt. 1854 - ok. 1880
Nr Ref.   494
Srebro próby 84, kute, sztancowane, grawerowane.

Znakowana cechą imienną i warsztatową firmy złotniczej, a także znakiem probierza Józefa Sosnkowskiego, któremu towarzyszą znak próby srebra oraz godło probierni warszawskiej.  
Wymiary:   8.80 x 16.30 x 12.80 cm
Waga:   573.00 g
Obiekt dostępny
Cena:  

6 800 PLN

Dodaj do listy życzeń

  • Zapytaj o szczegóły

      • Wyślij do znajomego

      Cukiernica skrzynkowa, Warszawa

      Cukiernica skrzynkowa, Warszawa, 1867

      Ludwik Walenty Nast II

      6 800 PLN

      Odbiorca:

      * Pola wymagane

      Anuluj

    • Zapytaj o tę pracę

    Opis:

    Cukiernica w formie prostopadłościennej, zamykanej na kluczyk skrzynki o zaokrąglonych brzegach, wspartej na czterech nogach w formie kul. Naroża dekorowane pionowymi profilami. Korpus gładki. Pokrywa na zawiasie. Przednia ścianka oraz wieko zdobione grawerowaną kompozycją roślinną. W centrum wieka meandrowy medalion z monogramem wiązanym z liter I.B.

    Identyczna w formie a podobna w dekoracji cukiernica pochodząca z tego samego warsztatu zotniczego znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym. 

    Ludwik Walenty Nast (ur. 1838 – zm. 1887), syn warszawskiego złotnika Ludwika Bernarda Nasta (ur. ok. 1801 – zm. 1838) tytuł czeladnika w warsztacie ojca otrzymał w 1854 roku.  Rok później imienna cecha warsztatu Nast uległa zmianie, do nazwiska dodano pierwszą literę imienia Ludwika. Znak warsztatowy z wyobrażeniem węża połykającego ogon pozostał bez zmian. Od śmierci ojca Ludwika Walentego w 1838 roku, do roku 1869 kiedy to zdobył tytuł mistrza cechowego właścicielką i prowadzącą firmę była wdowa po Ludwiku Bernardzie, Julianna (Julia) z Heintzów (ur. 1805 – zm. 1897).

    W 1869 roku Ludwik Walenty stał się pełnoprawnym właścicielem firmy. W latach 80-tych pełnił także funkcję starszego cechu złotników.  Warsztat i magazyn mieściły się przy ulicy Daniłowiczowskiej.


    Ostatnie wzmianki o zakładzie datuje się na 1890 rok co wskazuje na to, iż rodzina Nastów prowadziła zakład po jego śmierci drugiego Nasta jeszcze przez co najmniej trzy lata. 



    Stan zachowania:

    Bardzo dobry. W zamku brak kluczyka. Na wieku widoczne jedno minimalne wgięcie. Cukiernica po konserwacji.

    Bibliografia:

    R. Bobrow, Srebra warszawskie 1851-1939, Część pierwsza, Srebra ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszawa 1997, s. 154-157.

    R. Bobrow, Srebra warszawskie 1851-1939, Część druga, Srebra ze zbiorów muzeów polskich kościelnych i prywatnych, Warszawa 1997, s. 16, 47-48.

    R. Bobrow, Warszawscy złotnicy, jubilerzy, grawerzy i kupcy wyrobów kruszcowych w XIX wieku, Warszawa 2018, s. 199-200.

    M. Gradowski, Znaki na srebrze, Znaki miejskie i państwowe używane na terenie Polski w jej obecnych granicach, Warszawa 2010, s. 290-293.

    M. Gradowski, A. Zinkiewicz-Ryndziewicz, Srebra stołowe, Katalog zbiorów Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym, Tom II, Kazimierz Dolny 2010, s. 79.

    H. Lileyko, Srebra warszawskie w zbiorach Muzeum Historycznego m.. st. Warszawy, Warszawa 1979, s. 41-42, 66.

    Inne prace z tej kategorii

    Cukiernica skrzynkowa, Warszawa <p class="Standard">Cukiernica w formie prostopadłościennej, zamykanej na kluczyk skrzynki o zaokrąglonych brzegach, wspartej na czterech nogach w formie kul. Naroża dekorowane pionowymi profilami. Korpus gładki. Pokrywa na zawiasie. Przednia ścianka oraz wieko zdobione grawerowaną kompozycją roślinną. W centrum wieka meandrowy medalion z monogramem wiązanym z liter <em>I.B.<br /><br /></em>Identyczna w formie a podobna w dekoracji cukiernica pochodząca z tego samego warsztatu zotniczego znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym. <br /><br /></p> <p><strong><a class="tracker " title="Ludiwk Walenty Nast II" href="http://grabekwlublinie.pl/pl/442_ludwik-walenty-nast-ii" target="_blank">Ludwik Walenty Nast (ur. 1838 – zm. 1887),</a> </strong>syn warszawskiego złotnika <strong><a class="tracker " title="Ludiwk Bernard Nast I" href="http://grabekwlublinie.pl/index.php?id_artist=320&controller=artist" target="_blank">Ludwika Bernarda Nasta (ur. ok. 1801 – zm. 1838)</a> </strong>tytuł czeladnika w warsztacie ojca otrzymał w 1854 roku.  Rok później imienna cecha warsztatu <em>Nast</em> uległa zmianie, do nazwiska dodano pierwszą literę imienia Ludwika. Znak warsztatowy z wyobrażeniem węża połykającego ogon pozostał bez zmian. Od śmierci ojca Ludwika Walentego w 1838 roku, do roku 1869 kiedy to zdobył tytuł mistrza cechowego właścicielką i prowadzącą firmę była wdowa po Ludwiku Bernardzie, <strong>Julianna (Julia) z Heintzów</strong> <strong>(ur. 1805 – zm. 1897).<br /><br /></strong>W 1869 roku Ludwik Walenty stał się pełnoprawnym właścicielem firmy. W latach 80-tych pełnił także funkcję starszego cechu złotników.  Warsztat i magazyn mieściły się przy ulicy Daniłowiczowskiej.</p> <p><br />Ostatnie wzmianki o zakładzie datuje się na 1890 rok co wskazuje na to, iż rodzina Nastów prowadziła zakład po jego śmierci drugiego Nasta jeszcze przez co najmniej trzy lata. </p> <p class="Standard"><em><br /><br /></em></p> <p class="Standard">Stan zachowania:</p> <p class="Standard">Bardzo dobry. W zamku brak kluczyka. Na wieku widoczne jedno minimalne wgięcie. Cukiernica po konserwacji.</p>
    6 800 PLN

    Zobacz stopkę

    Kontakt z nami

    Moje konto

    Newsletter